UNA POÉTICA DE LAS EXCRITURAS
Ni amparo
ni temor;
una mueca
muda.
Para no ver
una pradera,
la libertad,
¡puaj!
Para cerrar
a los cielos;
su luz,
¡puaj!
Para partir
sin árboles;
esa piel,
¡puaj!
Etc., etc., etc.
Muy despacio
un despojo,
ese dolor:
poesía.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario